| Summary: | "Collection: Turf Jef; Biografie: Jef Turf (°Mechelen, 12 maart 1932) studeerde natuurkunde aan de Rijksuniversiteit Gent. Van 1956 tot 1957 was hij assistent bij het Interuniversitair Kernfysisch Instituut, en van 1958 tot 1963 bij het Koninklijk Meteorologisch Instituut (KMI). Voor die instelling mat hij radioactieve neerslag in Dourbes (provincie Namen). In 1963 behaalde hij het doctoraat in de natuurkunde. Turf werd in 1953, tijdens zijn studies aan de Rijksuniversiteit Gent, lid van de Kommunistische Partij van België (KPB). Tijdens de staking tegen de eenheidswet in de winter 1960-1961 nam hij actief deel aan de leiding van de staking in de streek van Couvin. Gekozen tot lid van het Politiek Bureau van de KPB maakte hij in 1963 een eind aan zijn wetenschappelijke werkzaamheden en wijdde hij zich geheel aan politieke activiteit, eerst als politiek secretaris van de Federatie Gent-Eeklo, daarna als politiek directeur van De Rode Vaan (tot 1973) en als voorzitter van de Vlaamse Gewestraad van de KPB. In 1966 was Turf medeoprichter van het Vlaams Marxistisch Tijdschrift en in 1971 medestichter van het Frans Masereelfonds. Van 1968 tot 1988 was hij Vlaams voorzitter van de Kommunistische Partij en een van de drijvende krachten achter de federalisering van de partij. Als Vlaams voorzitter wijdde hij zich vooral aan de contacten tussen de arbeidersbeweging en de Vlaamse intelligentsia, aan de problemen verbonden met de relaties tussen marxisten en christenen en, in toenemende mate, aan de moeilijke betrekkingen van Vlaamse marxisten met de officieel marxistisch-leninistische regimes in Oost-Europa. In 1988 verliet hij de communistische partij en werkte hij als freelance journalist bij Belga, de BRT en wetenschappelijke tijdschriften. Zijn politiek-ethische teksten publiceerde Turf in De Nieuwe Maand, Vlaams Marxistisch Tijdschrift, Eco-Groen, Kritiek en Kruispunt. Turf is een Vlaamse en democratische communist. Dit bracht hem zowel in conflict met de overwegend Franstalige en unitaristische leiding van de Belgische KPB als met de dogmatische zogenaamd ‘reëel socialistische’ regimes in Oost-Europa. Als man van de dialoog oefende hij invloed uit op een generatie van linkse Vlaamse intellectuelen binnen en buiten de KPB.Het archief van Jef Turf werd gedeponeerd in 1997, in 1999 volgde nog een kleinere schenking.Zie ook: 108 Archief van Chantal De Smet Het archief is vrij volledig, al vindt men eerder weinig documenten uit de jaren 1960. Jef Turf heeft zelf nog een aantal stukken die hij nog nodig heeft voor latere publicaties.Twee tendensen komen naar voor. Ten eerste is er vooral materiaal uit de jaren 1970 en 1980, dus uit de periode toen Turf meer en meer nationale taken kreeg en hij als boegbeeld van de eurocommunistische stroming optrad.Verslagen van leidende instanties op nationaal en Vlaams vlak, van het bestuur van nevenorganisaties zoals De Rode Vaan, Frans Masereelfonds, Vlaams Marxistisch Tijdschrift, de vormings-, jongeren- en vredesorganisaties...vormen de hoofdbrok, naast dossiers over KP-federaties, bedrijven en sectoren, en tenslotte de briefwisseling met personen en organisaties.Het tweede kenmerk is de aanwezigheid van gedeponeerde (deel-)archieven van de federatie Antwerpen en Gent, van Ferdinand Minnaert, van Oscar De Waele, enz...Ze getuigen van de interesse van Turf voor de geschiedenis van de KPB en van de arbeidersbeweging. Level of description: Fonds; Series: Turf Jef"
|
|---|
