| Summary: | "Collection: Union Coopérative; Archiefgeschiedenis: Dit archief werd samengesteld uit documentatiemateriaal, afkomstig uit het archief van de Société Générale Coopérative (archief nr.34); het eigenlijke archief van de Union Coopérative, inclusief verslagboeken, ging wellicht verloren. Het oudste stuk dateert uit 1917, één jaar voor de feitelijke stichtingsdatum, het jongste uit 1981, jaar van de ontbinding. Het archief bevat 117 stukken en is opgeborgen in 18 dozen (1,98 lopende meter), met uitzondering van twee stukken buiten formaat. Het is toegankelijk mits toestemming van de dienstdoende archivaris.Biografie: Reeds aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog wordt binnen de socialistische coöperatieve beweging het accent gelegd op de coöperatieve concentratie. De verbondenheid van de coöperatie met de lokale politiek en de daarbij horende profileringsdrang staan een concentratie van meerdere kleine maatschappijen in een grote en sterke maatschappij echter in de weg. De problemen waarmee de lokale maatschappijen tijdens de oorlog worden geconfronteerd (beschadigde en verwoeste installaties, gebrek aan transportmiddelen, prijzenspeculatie door privé-handelaars, de noodzaak tot hulp aan de verarmde bevolking) zullen hen echter tot samenwerking dwingen om het hoofd boven water te kunnen houden. In de eerste oorlogsjaren zullen de verschillende Luikse maatschappijen zich dan ook verenigen in de Union Coopérative du Pays de Liège. Het succes van deze “federatie” maakt meteen de weg vrij voor een echte fusie. Deze komt er op 22 mei 1918, wanneer liefst 76 maatschappijen, actief in 164 gemeenten, en met samen 174 winkels, besluiten tot de stichting van de Union Coopérative. In de volgende twee jaar zullen nog eens 18 maatschappijen aansluiten. In 1920 telt ze 249 winkels en 98 volkshuizen in 213 gemeenten in de provincies Luik, Luxemburg, Namen, Limburg en Antwerpen . Ze bezit een hoedenfabriek, een industriële bakkerij, een drukkerij, een maalderij, een peperkoek- en een tabaksfabriek, een meubelwinkel, slagerijen en bakkerijen… Naast de reeds tijdens de Eerste Wereldoorlog opgerichte siroopfabriek te Micheroux worden productie-eenheden voor confituur, chocolade, patisserie, voedingsconserven en mosterd opgestart. De fabrieken te Micheroux zullen op korte tijd de leverancier worden van een groot aantal socialistische coöperaties.
De omvang van de maatschappij, met voorsprong de grootste van de socialistische coöperaties, beschermt haar tegen de crisis van de jaren dertig, de val van de Belgische Bank van de Arbeid en de moeilijkheden tijdens de Tweede Wereldoorlog, al stagneert haar groei wel. Nadien volgt nog een kortstondige periode van heropbloei. In 1967 bedraagt haar zakencijfer 1,2 miljard frank, stelt ze 1.648 personen te werk en bezit ze meer dan 380 winkels van diverse omvang. In het midden van de jaren zestig is de coöperatieve beweging echter reeds op de terugtocht. De verkoopscijfers smelten als sneeuw voor de zon, het ledencijfer loopt terug en de verliezen stapelen zich op. Een poging tot omschakeling naar een supermarktketen en de afstoting van de productie-eenheden komen te laat; in 1981 is het definitief gedaan en verdwijnt de grootste socialistische coöperatie die het land gekend heeft onder het stof van de geschiedenis. Level of description: Item; Series: 315.00057.00062: Dossiers betreffende de balansen 1941-1946. Met bijhorende nota's over de zakencijfers."
|
|---|
