252.20.5: Dossier over het mediabeleid in Vlaanderen: standpunten van de Volksunie

"Collection: BSP/SP-Mediacommissie; Biografie: In de loop van de jaren 1980 was de aandacht van de politici en dus ook van de Socialistische Partij (SP) voor de media bijzonder groot. Een ontwerpdecreet over de omroep was gedurende het vorige decennium in feite geblokkeerd. Eind 1979 kon een ve...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: SP-Mediacommissie
Institution:Amsab-Institute of Social History
Format: TEXT
Published: 1982-1991
Online Access:https://hdl.handle.net/10796/550AA584-262A-4E3C-8425-C922C06EA322
Description
Summary:"Collection: BSP/SP-Mediacommissie; Biografie: In de loop van de jaren 1980 was de aandacht van de politici en dus ook van de Socialistische Partij (SP) voor de media bijzonder groot. Een ontwerpdecreet over de omroep was gedurende het vorige decennium in feite geblokkeerd. Eind 1979 kon een vergelijk gevonden worden waarbij gesteld werd dat de radio en televisie tot de openbare sector behoorden; in de Raad van Beheer beschikte geen enkele fractie over de volstrekte meerderheid en Herman Balthazar werd tot voorzitter ervan verkozen. Het binnenstromen van reclame via de kabel en de druk om een commercieel TV-net op te richten brachten het SP-Bureau op 22 oktober 1980 ertoe om het probleem van de omroepreclame te laten bestuderen door een werkgroep van het Studiecentrum Emile Vandervelde Instituut (SEVI). De SP was altijd een tegenstander van het invoeren van reclame op TV maar wenste voorbereid te zijn op de toestand na een eventuele invoering. An Hermans, de stafmedewerkster van de SEVI-mediacommissie, publiceerde in 1981 een dossier over omroepreclame. Uiteindelijk besliste het SP-Bureau die invoering te koppelen aan een aantal voorwaarden waarbij het behoud van het BRT-monopolie behouden bleef. In de regeringsverklaring van de CVP-PVV-coalitie (Martens V) in 1982 werd echter het doorbreken van dat monopolie aangekondigd. Op 19 juli 1984 hadden de 2 partijen daarover een concreet akkoord bereikt. Het voorzag in de uitbouw van een tweede concurrerend televisienet rond een ‘onafhankelijke’ nieuwsdienst en de mogelijke oprichting van een commercieel station via de kabel. Meteen was het mediadossier zo’n belangrijk politiek thema dat SP-secretaris Carla Galle het dossier naar zich toe trok. Niet langer de SEVI-medewerkster An Hermans maar de in 1985 pas aangeworven Mario Verstraete moest de evoluties voortaan op de voet volgen. Hij zetelde in verschillende raden (o.a. vrije radio) en bereidde onderhandelingen voor. Daarvoor beschikte hij over de door Carla Galle en An Hermans verzamelde documenten. Een eerste belangrijke activiteit was de organisatie van een Mediaforum op 31 januari 1986 waarop gepleit werd voor een ruime mediaconventie. De ontwerpen over de invoering van reclame en over de commerciële televisie werden uiteindelijk in januari 1987 in de parlementen en de Vlaamse Raad gestemd. Slechts één commerciële zender per gemeenschap werd toegestaan en deze zender kreeg het reclamemonopolie. Klachten van de SP over ideologische of filosofische discriminatie werden bij de Raad van State ingediend en gegrond geacht. Om daaraan te verhelpen werd een Geschillenraad opgericht, wat ruim onvoldoende was voor de SP die bleef aansturen op een ruime mediaconventie over pluralisme van de geschreven pers en uitbouw van nieuwe technologieën. Op 1 februari 1989 ging de commerciële zender VTM van start. Op politiek vlak werd een Mediaraad opgericht als controle- en adviesorgaan. Adviezen werden uitgebracht over de erkenning van niet-openbare televisieverenigingen, de wijziging van het BRT-decreet werd voorbereid, verder was er voorbereidend werk over publiciteit, sponsoring en boodschappen van algemeen nut... In de daarop volgende jaren verdween het thema meer en meer van de politieke agenda. De belangrijkste beslissingen waren genomen. Toch gaf de regeringswissel eind 1987 aanleiding tot nieuwe onderhandelingen die leidden tot een verhoging van de BRT-dotatie en enkele wijzigingen in de reclamewetgeving, samengevat in het zgn. minidecreet. Meer ingrijpende structurele wijzigingen met een ruimere autonomie voor de BRT inzake personeels-, programma- en financieel beleid werden behandeld in het nieuw BRT-decreet. Ook de ketenvorming van de niet-openbare radio’s werd verhinderd en de uitzendingen van regionale televisiestations werd geregeld. Om de werking van de SP op mediagebied te coördineren werd een Stuurgroep-Media opgericht (de werkgroep media binnen het SEVI werd afgeschaft). Die stuurgroep werd voorgezeten door Carla Galle en Pierre Chevalier. Uiteraard was ook Mario Verstraete daar lid van. Vermelden we tenslotte nog dat Mario Verstraete ook verantwoordelijk was voor de uitzending van de Socialistische Omroepmaatschappij (SOM). Level of description: Item; Series: 252.3: Stukken betreffende het mediabeleid in Vlaanderen"
Published:1982-1991