| Summary: | "Collection: Intercoopérative de Belgique (Intercobel); Archiefgeschiedenis: Het archief van Intercobel kwam terecht bij de documentatiedienst van Febecoop, de opvolger van de SGC en het Office Coopératif Belge. Aangezien de twee voorzitters uit de socialistische coöperatieve beweging afkomstig waren, is dat niet zo verwonderlijk, al is het mogelijk dat ook de secretarissen archief van de maatschappij beheerden.Biografie: Kort na de Tweede Wereldoorlog organiseerde de liberale minister van Bevoorrading Paul Kronacker de import van textiel (overname en distributie van de Amerikaanse voorraden). Voor de verdeling van deze goederen werden vijf coöperatieve maatschappijen opgericht. Socopimportex groepeerde de textielgroothandels en stond in voor 47 procent van de invoer. Coprotex overkoepelde de producenten van confectiekledij en stond in voor 23 procent. Magbel groepeerde de ‘grote magazijnen’ en nam 15 procent van de invoer voor zich. Storesco was vertegenwoordiger van de grootwarenhuizen (Sarma, Magasins de la Bourse), met een tussenkomst van 5 procent. De Intercoopérative de Belgique (Intercobel) ten slotte nam de consumptiecoöperaties voor zich en vertegenwoordigde 5 procent.
Die laatste, Intercobel, werd opgericht op 21 november 1945 en had de opdracht geïmporteerd textiel aan te kopen voor haar aandeelhouders, met name de katholieke coöperaties van Ciney (L’Economie Populaire), Hasselt (Welvaart/Bien-Être) en Brussel (L’Union Economique), de neutrale SEA (de coöperatie van het personeel van de openbare diensten) en de socialistische coöperaties van Gent (Vooruit nr. 1), Luik (Union Coopérative), Charleroi (Union de Coopérateurs du Bassin de Charleroi) en Brussel (Maison du Peuple). De kleinere maatschappijen werden vertegenwoordigd door de socialistische Société Générale Coopérative (SGC) en de neutrale Fédérale de Belgique. Later verdween SEA (1954) en verhuisde de zetel van Welvaart van Hasselt naar Merksem. De katholieke coöperaties bezaten samen twintig aandelen, de neutrale dertig en de socialistische vijftig.
De voorzitters van Intercobel waren achtereenvolgens Jean-Baptiste Sipido (1945-1955) en Joseph Vandersmissen (1955-1965), de secretarissen waren Eloi Selvais (1945-1962) en Jean Debouck (1962-1965). Hoewel de omzet – met uitzondering van het eerste jaar – nauwelijks de 200.000 frank overschreed, werd er aanvankelijk wel een lichte winst geboekt. Na de terugkeer naar een normale economische toestand, werd begin jaren 1960 besloten tot de liquidatie van de maatschappij. Op 24 september 1965 werd de maatschappij ontbonden.De documentatiedienst van Febecoop splitste het statische archief op en droeg het over aan Amsab-ISG en het Institut Emile Vandervelde (IEV). Het archief van Intercobel kwam zo bij het IEV terecht. Begin jaren 2000 kreeg Amsab-ISG het in bruikleen, met het oog op de ontsluiting van de archieven van de socialistische coöperatieve beweging. Daar rust het nog steeds. Level of description: Fonds; Series: Intercoopérative de Belgique (Intercobel); FULL TEXT AVAILABLE AT AMSAB-ISH"
|
|---|
