| Summary: | "Collection: Buset Max; Biografie: Max Buset (°Fayt-lez-Manage, 31/3/1896 - †Haine-Saint-Paul, 28/6/1959) groeide op in een arbeidersfamilie met een bescheiden inkomen en ging na zijn middelbare school aan de slag als industrieel tekenaar. Na de Eerste Wereldoorlog werd hij door Arthur Jauniaux, toenmalig secretaris van de Centrale voor Arbeidersopvoeding (CAO), opgemerkt. Dankzij een CAO-beurs kon hij economische en sociale wetenschappen studeren aan de ULB en in 1921 kreeg hij een nieuwe beurs – ditmaal rechtstreeks van de BWP – om aan het Ruskin College te Oxford (de partijhogeschool van het Britse Labour) te studeren. Dit Britse verblijf “verengelsende” hem in sterke mate. Bij zijn terugkeer naar België kon hij meteen aan de slag als leraar aan de Arbeidershogeschool. Hij bleef leraar tot 1929, wanneer hij zelf secretaris van de CAO werd, dat hij grondig reorganiseerde. In 1932 betrad hij de politieke arena tijdens de stakingsgolf in Henegouwen. Hij werd vlot verkozen als volksvertegenwoordiger van Thuin, wat hij tot zijn dood bleef. Met de aanvaarding van het Plan van de Arbeid kwam hij als vertrouweling van Hendrik de Man aan het hoofd van het blad Plan en van het Sociaal Studiebureau van de partij.
Buset was tijdens de Spaanse Burgeroorlog erg actief; hij ondernam verschillende reizen naar het oorlogsgebied, probeerde de Republikeinse regering te ondersteunen waar mogelijk en zette zich in voor de opvang van de Spaanse oorlogskinderen. In 1939 kwam hij aan het hoofd van Le Revue Socialiste en kwam het tot een verwijdering van Hendrik de Man; er ontspon zich een scherpe ideologische discussie tussen hun respectievelijke bladen, Le Revue Socialiste en Leiding. Bij de aanvang van de Tweede Wereldoorlog vluchtte Buset naar Londen, waar hij op de radio het fictieve karakter Emile Valentin creëerde, dat op het thuisfront erg populair werd. Bij de terugkeer van de vrede werd hij op het Overwinningscongres van oktober 1945 de eerste voorzitter van de nieuwe Belgische Socialistische Partij (BSP). Op 21 juli 1948 werd hij benoemd tot minister van Staat. Vanuit deze functie en zijn voorzitterschap van de socialistische partij verzette hij zich tegen de terugkeer van Leopold III, maar lag hij tegelijkertijd mee aan de basis van de verzoening met het oog op de vermijding van een open conflict tussen voor- en tegenstanders van de koning. In 1954 boekte hij aan het hoofd van de partij het beste verkiezingsresultaat ooit (37,34%; enkel in 1925 werd beter gescoord).
Buset was tussen 1952 en 1954 lid van de Gemeenschappelijke Vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) en is auteur van diverse publicaties.
Hij werd benoemd tot minister van Staat op 21/07/1948. Level of description: File; Series: 421: Archief van Max Buset"
|
|---|
