| Summary: | "Collection: Verdoodt René; Biografie: René Verdoodt (27 mei 1919 – 1 juli 1999) is opgegroeid in een arbeidersgezin uit de Oost-vlaamse industriestad Aalst. Op 14-jarige leeftijd begint hij te werken in een Aalsters schoenmakersbedrijf en sluit zich aan bij de socialistische vakbond der leerbewerkers. De crisisjaren sparen hem niet en in 1934 wordt hij werkloos. Zijn legerdienst vanaf 1938, en de daarop volgende mobilisatie, maken elke politieke of syndicale actie onmogelijk. Tijdens de bezetting ontwikkelt hij geen echt militante activiteiten. Om een verplichte deportatie te vermijden neemt hij eind 1943 werk aan in een schoenmakersbedrijf in Duitsland. Bij zijn terugkeer naar België eind augustus 1944 sluit hij zich onmiddellijk aan bij de beweging van de Eenheidsvakbonden (EV) in het Aalsterse. Hij neemt de leiding van de vakbond op zich en wordt in 1945 aangesteld tot regionaal secretaris van de EV van Leder en Vellen. Het jaar daarop krijgt hij de nationale leiding van de EV in handen en samen met Josef Robbrecht neemt hij ook het bestuur van de Intersyndicale der EV van Aalst op zich. Als syndicalist komt hij openlijk uit voor zijn communistische overtuiging. Nadat hij eind 1944 tot de Kommunistische Partij van België (KPB) was toegetreden wordt hij reeds in 1946 opgenomen in het Centraal Comité. Hij maakt de langzame aftakeling van de niet-gefuseerde EV mee, en bij hun ontbinding in 1949, wordt hij opgenomen in het partijapparaat. Van 1951 tot 1953 is hij politiek secretaris van Oost-Vlaanderen. Daarna wordt hij nationaal verantwoordelijke van de Belgische Volksjeugd. Op uitzondering van de jaren 1954-1957 blijft hij deel uitmaken van het Centraal Comité. Hij wordt zelfs enige tijd aangesteld tot nationaal schatbewaarder. In die jaren werpt hij zich samen met J. Robbrecht op als de drijvende kracht achter de kleine partij-afdeling van Hofstade, een landelijke gemeente in de buurt van Aalst. René Verdoodt blijft echter de dialoog met andersdenkenden zoeken. Zo speelt hij een actieve rol in de Aalsterse afdeling van de Lodewijk De Raet-Stichting. In die periode begint hij zich ook te interesseren voor de communautaire kwestie. In 1967 wordt de militante loopbaan van Verdoodt opnieuw georiënteerd naar het syndicalisme. Hij wordt aangesteld tot regionaal secretaris van de Voedingcentrale van het Algemeen Belgisch Vakverbond (ABVV) en kort daarop sluit hij zich aan bij de Belgische Socialistische Partij (BSP). Als gewezen communist blijft hij zich engageren in de linkervleugel van de partij. Dit blijkt onder meer uit zijn medewerking aan het tendensblad ‘Links’. Het archief van René Verdoodt mag vrij uniek genoemd worden. Het geeft niet alleen een inzicht in de werking van een communistische vakbondsorganisatie in de naoorlogse jaren, het geeft ons ook een beeld van het turbulente politieke leven in één van de zeldzame streken in Vlaanderen waar de KP voet aan de grond heeft gekregen: de Denderstreek. Het bevat vooreerst archief van de EV van Leder en Vellen en van de Intersyndicale der EV van Aalst. Naast dossiers over de regionale en nationale vakbondswerking (1944-1949) bevat het heel wat materiaal over de syndicale werking in de Leerlooierij Schotte te Erembodegem (1945-1947) en over de mislukte fusieonderhandelingen met de socialistische centrale van de leerbewerkers (1945-1947). Wat het politieke betreft zijn er dossiers over de werking van de KP-afdeling Hofstade (1957-1964), van de Aalsterse KP (1957-1965) en de Lodewijk De Raet-Stichting (1964-1966). Level of description: Fonds; Series: Verdoodt René; FULL TEXT AVAILABLE AT AMSAB-ISH"
|
|---|
